Δύο ώρες.
Αυτά τα, «2 εικοσάλεπτα» ή «2 μισάωρα» μαθήματα την εβδομάδα, ή τρία τέταρτα μία φορά την εβδομάδα, ή έστω μία ώρα που συνηθίζονται, κατά τη γνώμη μου και την εμπειρία μου δεν αρκούν ποτέ.
Ο σπουδαστής πρέπει να προθερμάνει τα χέρια του για να μην πάθει ζημιά (όπως ακριβώς και οι αθλητές), να μπει σ’ ένα κλίμα (η καθημερινότητα δεν μας επιτρέπει να είμαστε καλλιτεχνικά έτοιμοι ανά πάσα στιγμή) για να μπορεί μετά να κατανοήσει όχι μόνο εγκεφαλικά αλλά και βιωματικά αυτό που καλείται να κάνει.
Η μουσική δεν είναι ξερή γνώση. Χρειάζεται άνοιγμα ψυχής, εμπιστοσύνη και ανάλογο κλίμα για να συντελεστεί. Είτε το θέλουμε για λόγους επαγγελματικούς, είτε ερασιτεχνικούς, πρέπει να είναι ευχαρίστηση. Αν φεύγεις από το μάθημα και δεν νιώθεις καλύτερα απ’ όταν ήρθες, τότε κάτι δεν πάει καλά. Και αυτό δεν επιτυγχάνεται σε περιορισμένο χρόνο, θέλει μία διαδικασία.
Επίσης είναι σημαντικό να μελετάμε μαζι με τον μαθητή. Δεν εννοώ βέβαια να καθόμαστε να του μαθαίνουμε τις νότες της παρτιτούρας, αλλά να κάνουμε τις ασκήσεις μαζί του μέχρι να είμαστε σίγουροι ότι φεύγοντας τα χέρια του έχουν καταννοήσει τον σωστό τρόπο να μελετήσει μόνος του και ότι είναι κατά τι καλύτερος φεύγοντας απ' όταν ήρθε.
Ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου σε λογικές τιμές Piano Forte.