Τους πάντες!
Από σπουδαστές πιάνου που είναι έτοιμοι να το παρατήσουν λόγω περιορισμένου χρόνου για μελέτη, εξ αιτίας άλλων υποχρεώσεων (μαθητές σχολείου, φοιτητές, σπουδαστές, εργαζόμενοι), μέχρι τελειόφοιτους που δεν πιστεύουν πως έχουν το ταλέντο να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους παίρνοντας το πολυπόθητο πτυχίο ή Δίπλωμα και βλέπουν τον μέχρι τώρα κόπο, χρόνο και χρήμα τους να πηγαίνει χαμένο.
Κι ακόμα διπλωματούχους που θέλουν να βελτιωθούν, δασκάλους - καθηγητές που θέλουν να βοηθήσουν τους μαθητές τους να μην τα παρατάνε στη συνήθη Μέση Σχολή ή Α', Β' Ανωτέρα...
Επίσης αφορά ανθρώπους που κάποτε έπαιζαν πιάνο, τα παράτησαν για διάφορους λόγους και τώρα πιστεύουν πως έχουν χάσει οριστικά την agilite τους (δεξιοτεχνία). Το γνωστό «τώρα πια τα χέρια μου έχουν σκεβρώσει»...
Στην ίδια κατηγορία υπάγονται και άνθρωποι που το είχαν πάντα μεράκι, δεν τους δόθηκε η ευκαιρία και τώρα πια δεν τολμούν γιατί... «στην ηλικία μου; Μπορώ πια;». Δεν ισχύει! Τα χέρια μας «ξυπνάνε» και ανταποκρίνονται.
Επίσης, αφορά τους σπουδαστές άλλων οργάνων, οι οποίοι προκειμένου να πάρουν το δίπλωμά τους υποχρεούνται να μάθουν και πιάνο. Κάτι που τις περισσότερες φορές τους φαίνεται πιο δύσκολο, όχι μόνο από το όργανο επιλογής τους, αλλά και απ' όλα τα υποχρεωτικά θεωρητικά μαθήματα.
Τέλος αφορά αυτούς που απασχολούνται σε χώρους αναψυχής (bar, piano restaurant κ.λπ.) και διακατέχονται από το μόνιμο άγχος του να ανανεώνουν διαρκώς το ρεπερτόριό τους.
Το ίδιο ισχύει και με τους Chorepetiteur de ballet, που βρίσκονται συνεχώς με μία καινούργια παρτιτούρα μπροστά τους (το Σύστημα βοηθάει στην Prima Vista, ακόμη και τους πιο αργούς!), καθώς και τους συνοδούς τραγουδιστών, και τους συνοδούς πτυχιακών και διπλωματικών εξετάσεων, οι οποίοι βρίσκονται συχνά μπρος στο «την άλλη εβδομάδα δίνω τις εξετάσεις μου κι ο πιανίστας μου κάτι έπαθε, θα με συνοδέψεις;»